subjunctivus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | subjunctivus | subjunctivă | subjunctivum | subjunctivī | subjunctivae | subjunctivă |
| Vocatif | subjunctive | subjunctivă | subjunctivum | subjunctivī | subjunctivae | subjunctivă |
| Accusatif | subjunctivum | subjunctivăm | subjunctivum | subjunctivōs | subjunctivās | subjunctivă |
| Génitif | subjunctivī | subjunctivae | subjunctivī | subjunctivōrŭm | subjunctivārŭm | subjunctivōrŭm |
| Datif | subjunctivō | subjunctivae | subjunctivō | subjunctivīs | subjunctivīs | subjunctivīs |
| Ablatif | subjunctivō | subjunctivā | subjunctivō | subjunctivīs | subjunctivīs | subjunctivīs |
subjunctivus \Prononciation ?\
- Qui sert à lier, subjonctif.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes
- subiunctivus Le ‹ j ›, absent du latin classique, traduit le ‹ i › devant une voyelle dans la tradition scholastique française. Cf. « j en latin ».
Apparentés étymologiques
- subjungo
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : subjunctive
- Espagnol : subjuntivo
- Français : subjonctif
Références
- « subjunctivus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage