subalternus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | subalternus | subalternă | subalternum | subalternī | subalternae | subalternă | 
| Vocatif | subalterne | subalternă | subalternum | subalternī | subalternae | subalternă | 
| Accusatif | subalternum | subalternăm | subalternum | subalternōs | subalternās | subalternă | 
| Génitif | subalternī | subalternae | subalternī | subalternōrŭm | subalternārŭm | subalternōrŭm | 
| Datif | subalternō | subalternae | subalternō | subalternīs | subalternīs | subalternīs | 
| Ablatif | subalternō | subalternā | subalternō | subalternīs | subalternīs | subalternīs | 
subalternus \Prononciation ?\
- Subalterne.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Dérivés
- subalternatim (« en subordonnant »)
Dérivés dans d’autres langues
- Allemand : subaltern
- Anglais : subaltern
- Catalan : subaltern
- Espagnol : subalterno
- Français : subalterne
- Italien : subalterno
- Portugais : subalterno
Références
- « subalternus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage