spretus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | spretŭs | spretūs |
| Vocatif | spretŭs | spretūs |
| Accusatif | spretum | spretūs |
| Génitif | spretūs | spretuum |
| Datif | spretūi ou spretū |
spretibus |
| Ablatif | spretū | spretibus |
spretus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | spretus | spretă | spretum | spretī | spretae | spretă |
| Vocatif | sprete | spretă | spretum | spretī | spretae | spretă |
| Accusatif | spretum | spretăm | spretum | spretōs | spretās | spretă |
| Génitif | spretī | spretae | spretī | spretōrŭm | spretārŭm | spretōrŭm |
| Datif | spretō | spretae | spretō | spretīs | spretīs | spretīs |
| Ablatif | spretō | spretā | spretō | spretīs | spretīs | spretīs |
excursus \Prononciation ?\
Références
- « spretus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage