speculatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de speculatus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | speculatorius | speculatoriă | speculatorium | speculatoriī | speculatoriae | speculatoriă |
| Vocatif | speculatorie | speculatoriă | speculatorium | speculatoriī | speculatoriae | speculatoriă |
| Accusatif | speculatorium | speculatoriăm | speculatorium | speculatoriōs | speculatoriās | speculatoriă |
| Génitif | speculatoriī | speculatoriae | speculatoriī | speculatoriōrŭm | speculatoriārŭm | speculatoriōrŭm |
| Datif | speculatoriō | speculatoriae | speculatoriō | speculatoriīs | speculatoriīs | speculatoriīs |
| Ablatif | speculatoriō | speculatoriā | speculatoriō | speculatoriīs | speculatoriīs | speculatoriīs |
speculatorius \Prononciation ?\
- D'observation.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « speculatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage