sobran
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe sobrar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (ellos-as/ustedes) sobran | ||
sobran \ˈso.βɾan\
- Troisième personne du pluriel du présent de l’indicatif de sobrar.
Prononciation
- Madrid : \ˈso.βɾan\
- Séville : \ˈso.βɾaŋ\
- Mexico, Bogota : \ˈso.bɾan\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈso.βɾaŋ\
- Montevideo, Buenos Aires : \ˈso.βɾan\
Espéranto
Forme d’adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | sobra \ˈso.bra\ | sobraj \ˈso.braj\ | 
| Accusatif | sobran \ˈso.bran\ | sobrajn \ˈso.brajn\ | 
sobran \ˈso.bran\
- Accusatif singulier de sobra.
Étymologie
- Du bas latin supera.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | sobran \su.ˈbran\ | sobrans \su.ˈbrans\ | 
| Féminin | sobrana \su.ˈbra.no̞\ | sobranas \su.ˈbra.no̞s\ | 
sobran \su.ˈbran\ (graphie normalisée)
Synonymes
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2