sigillatus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | sigillatus | sigillată | sigillatum | sigillatī | sigillatae | sigillată |
| Vocatif | sigillate | sigillată | sigillatum | sigillatī | sigillatae | sigillată |
| Accusatif | sigillatum | sigillatăm | sigillatum | sigillatōs | sigillatās | sigillată |
| Génitif | sigillatī | sigillatae | sigillatī | sigillatōrŭm | sigillatārŭm | sigillatōrŭm |
| Datif | sigillatō | sigillatae | sigillatō | sigillatīs | sigillatīs | sigillatīs |
| Ablatif | sigillatō | sigillatā | sigillatō | sigillatīs | sigillatīs | sigillatīs |
sigillatus
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | sigillatus | sigillată | sigillatum | sigillatī | sigillatae | sigillată |
| Vocatif | sigillate | sigillată | sigillatum | sigillatī | sigillatae | sigillată |
| Accusatif | sigillatum | sigillatăm | sigillatum | sigillatōs | sigillatās | sigillată |
| Génitif | sigillatī | sigillatae | sigillatī | sigillatōrŭm | sigillatārŭm | sigillatōrŭm |
| Datif | sigillatō | sigillatae | sigillatō | sigillatīs | sigillatīs | sigillatīs |
| Ablatif | sigillatō | sigillatā | sigillatō | sigillatīs | sigillatīs | sigillatīs |
sigillatus \Prononciation ?\
- Participe passé de sigillo.
Références
- « sigillatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage