sibilatus

Latin

Étymologie

Déverbal de sibilo, dérivé de sibilatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif sibilatŭs sibilatūs
Vocatif sibilatŭs sibilatūs
Accusatif sibilatum sibilatūs
Génitif sibilatūs sibilatuum
Datif sibilatūi
ou sibilatū
sibilatibus
Ablatif sibilatū sibilatibus

sibilatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Sifflement.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif sibilatus sibilată sibilatum sibilatī sibilatae sibilată
Vocatif sibilate sibilată sibilatum sibilatī sibilatae sibilată
Accusatif sibilatum sibilatăm sibilatum sibilatōs sibilatās sibilată
Génitif sibilatī sibilatae sibilatī sibilatōrŭm sibilatārŭm sibilatōrŭm
Datif sibilatō sibilatae sibilatō sibilatīs sibilatīs sibilatīs
Ablatif sibilatō sibilatā sibilatō sibilatīs sibilatīs sibilatīs

sibilatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de sibilo.

Références