separativus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | separativus | separativă | separativum | separativī | separativae | separativă |
| Vocatif | separative | separativă | separativum | separativī | separativae | separativă |
| Accusatif | separativum | separativăm | separativum | separativōs | separativās | separativă |
| Génitif | separativī | separativae | separativī | separativōrŭm | separativārŭm | separativōrŭm |
| Datif | separativō | separativae | separativō | separativīs | separativīs | separativīs |
| Ablatif | separativō | separativā | separativō | separativīs | separativīs | separativīs |
separativus \Prononciation ?\
- (Grammaire) Disjonctif.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « separativus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « separativus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage