separatus

Latin

Étymologie

Déverbal de separo, dérivé de separatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif separatŭs separatūs
Vocatif separatŭs separatūs
Accusatif separatum separatūs
Génitif separatūs separatuum
Datif separatūi
ou separatū
separatibus
Ablatif separatū separatibus

separatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Séparation.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif separatus separată separatum separatī separatae separată
Vocatif separate separată separatum separatī separatae separată
Accusatif separatum separatăm separatum separatōs separatās separată
Génitif separatī separatae separatī separatōrŭm separatārŭm separatōrŭm
Datif separatō separatae separatō separatīs separatīs separatīs
Ablatif separatō separatā separatō separatīs separatīs separatīs

separatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de separo.

Dérivés dans d’autres langues