senatorius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | senatorius | senatoriă | senatorium | senatoriī | senatoriae | senatoriă |
| Vocatif | senatorie | senatoriă | senatorium | senatoriī | senatoriae | senatoriă |
| Accusatif | senatorium | senatoriăm | senatorium | senatoriōs | senatoriās | senatoriă |
| Génitif | senatoriī | senatoriae | senatoriī | senatoriōrŭm | senatoriārŭm | senatoriōrŭm |
| Datif | senatoriō | senatoriae | senatoriō | senatoriīs | senatoriīs | senatoriīs |
| Ablatif | senatoriō | senatoriā | senatoriō | senatoriīs | senatoriīs | senatoriīs |
senatorius \Prononciation ?\ masculin
- Sénatorial.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « senatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage