senator
: Senator
Ancien français
Étymologie
- Emprunt savant au latin senator.
Nom commun
senator *\Prononciation ?\ masculin
Anglais
Étymologie
- Du latin senator.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| senator \ˈsɛn.ə.tɚ\ ou \ˈsɛn.ə.tə\ |
senators \ˈsɛn.ə.tɚz\ ou \ˈsɛn.ə.təz\ |
senator
- (Politique) Sénateur.
Apparentés étymologiques
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- \ˈsɛn.ə.tɚ\ (États-Unis)
- \ˈsɛn.ə.tə\ (Royaume-Uni)
- Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « senator [Prononciation ?] »
- Connecticut (États-Unis) : écouter « senator [Prononciation ?] »
Anagrammes
Voir aussi
- senator sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | senator | senatorēs |
| Vocatif | senator | senatorēs |
| Accusatif | senatorem | senatorēs |
| Génitif | senatoris | senatorum |
| Datif | senatorī | senatoribus |
| Ablatif | senatorĕ | senatoribus |
senator *\Prononciation ?\ masculin
Dérivés
- senatorius (« sénatorial »)
- senatrix (« sénatrice »)
Références
- « senator », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | senator | senatoren |
| Pluriel | senatorer | senatorerna |
senator \Prononciation ?\ commun