secundanus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | secundanus | secundană | secundanum | secundanī | secundanae | secundană |
| Vocatif | secundane | secundană | secundanum | secundanī | secundanae | secundană |
| Accusatif | secundanum | secundanăm | secundanum | secundanōs | secundanās | secundană |
| Génitif | secundanī | secundanae | secundanī | secundanōrŭm | secundanārŭm | secundanōrŭm |
| Datif | secundanō | secundanae | secundanō | secundanīs | secundanīs | secundanīs |
| Ablatif | secundanō | secundanā | secundanō | secundanīs | secundanīs | secundanīs |
secundanus \Prononciation ?\
- Secondaire, de second rang.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Militaire) De la deuxième légion.
Synonymes
Références
- « secundanus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage