secundatus
Latin
Étymologie
- Dérivé de secundus (« second »), avec le suffixe -atus, -us.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | secundatŭs | secundatūs |
| Vocatif | secundatŭs | secundatūs |
| Accusatif | secundatum | secundatūs |
| Génitif | secundatūs | secundatuum |
| Datif | secundatūi ou secundatū |
secundatibus |
| Ablatif | secundatū | secundatibus |
secundatus \Prononciation ?\
- Le second rang.
alteri primatum damus, alteri secundatum
— (Tert. Anim. 27)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Références
- « secundatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « secundatus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage