scrutarius
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de scruta (« fripe, hardes »), avec le suffixe -arius.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif scrutarius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | scrutarius | scrutariă | scrutarium | scrutariī | scrutariae | scrutariă | 
| Vocatif | scrutarie | scrutariă | scrutarium | scrutariī | scrutariae | scrutariă | 
| Accusatif | scrutarium | scrutariăm | scrutarium | scrutariōs | scrutariās | scrutariă | 
| Génitif | scrutariī | scrutariae | scrutariī | scrutariōrŭm | scrutariārŭm | scrutariōrŭm | 
| Datif | scrutariō | scrutariae | scrutariō | scrutariīs | scrutariīs | scrutariīs | 
| Ablatif | scrutariō | scrutariā | scrutariō | scrutariīs | scrutariīs | scrutariīs | 
scrutarius \Prononciation ?\
- De fripes, de hardes.
- scrutarius servus. - La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
 
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | scrutarius | scrutariī | 
| Vocatif | scrutarie | scrutariī | 
| Accusatif | scrutarium | scrutariōs | 
| Génitif | scrutariī | scrutariōrum | 
| Datif | scrutariō | scrutariīs | 
| Ablatif | scrutariō | scrutariīs | 
scrutarius \Prononciation ?\ masculin ; 2e déclinaison
Apparentés étymologiques
- scrutaria, scrutarium (« friperie »)
Références
- « scrutarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage