sciens

Latin

Étymologie

Substantivation du participe du verbe scio.

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif sciens sciens sciens scientēs scientēs scientia
Vocatif sciens sciens sciens scientēs scientēs scientia
Accusatif scientem scientem sciens scientēs scientēs scientia
Génitif scientis scientis scientis scientium scientium scientium
Datif scientī scientī scientī scientibus scientibus scientibus
Ablatif scientī scientī scientī scientibus scientibus scientibus

sciens \Prononciation ?\ deuxième classe faux imparisyllabique

  1. Participe présent de scio :
    1. Qui sait, instruit, connaisseur.
      • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Antonymes

Dérivés

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif sciens scientēs
Vocatif sciens scientēs
Accusatif scientĕm scientēs
Génitif scientĭs scientiŭm
Datif scientī scientĭbŭs
Ablatif scientĕ scientĭbŭs

sciens \Prononciation ?\ masculin 3e déclinaison, faux imparisyllabique

  1. Connaisseur.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références