scaenarium
Latin
Étymologie
- substantivation de l’adjectif scaenarius. Dérivé de scaena, avec le suffixe -arium.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | scaenarium | scaenaria |
| Vocatif | scaenarium | scaenaria |
| Accusatif | scaenarium | scaenaria |
| Génitif | scaenariī | scaenariōrum |
| Datif | scaenariō | scaenariīs |
| Ablatif | scaenariō | scaenariīs |
scaenarium \Prononciation ?\ neutre 2e déclinaison
Forme d’adjectif
scaenarium \Prononciation ?\
- nominatif neutre singulier de scaenarius.
- vocatif neutre singulier de scaenarius.
- accusatif masculin et neutre singulier de scaenarius.
Références
- « scaenarium », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage