sanctificus

Latin

Étymologie

Dérivé de sanctus, avec le suffixe -ficus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif sanctificus sanctifică sanctificum sanctificī sanctificae sanctifică
Vocatif sanctifice sanctifică sanctificum sanctificī sanctificae sanctifică
Accusatif sanctificum sanctificăm sanctificum sanctificōs sanctificās sanctifică
Génitif sanctificī sanctificae sanctificī sanctificōrŭm sanctificārŭm sanctificōrŭm
Datif sanctificō sanctificae sanctificō sanctificīs sanctificīs sanctificīs
Ablatif sanctificō sanctificā sanctificō sanctificīs sanctificīs sanctificīs

sanctificus \Prononciation ?\

  1. Qui sanctifie.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références