riquesa
Étymologie
Nom commun
riquesa féminin
- Puissance, noblesse, richesse.
Variantes
Dérivés
Vocabulaire apparenté par le sens
Références
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Catalan
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| riquesa \Prononciation ?\ |
riqueses \Prononciation ?\ |
riquesa [Prononciation ?] féminin
Prononciation
- Barcelone (Espagne) : écouter « riquesa [Prononciation ?] »
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| riquesa \riˈkezo̞\ |
riquesas \riˈkezo̞s\ |
riquesa [riˈkezo̞] (graphie normalisée) féminin
Variantes dialectales
- richessa (limousin)
- richor (vivaro-alpin)
- riquessa (niçois)
Prononciation
- languedocien : [riˈkezo̞]
- provençal maritime, rhodanien : [ʁiˈkezo̞]
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français - Diccionari provençau francés, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003, ISBN 2-7449-0464-3
- Loís Alibèrt, Dictionnaire occitan-français selon les parlers languedociens, Institut d’Estudis Occitans, 1997, ISBN 2-85910-069-5
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2