reta
: retá
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe retar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (él/ella/ello/usted) reta | ||
| Impératif | Présent | (tú) reta |
reta \ˈre.ta\
Prononciation
- Madrid : \ˈre.ta\
- Mexico, Bogota : \ˈre.t(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈre.ta\
Espéranto
Étymologie
- Composé de la racine ret (« filet (de mailles) ») et de la finale -a (adjectif).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | reta \ˈre.ta\ |
retaj \ˈre.taj\ |
| Accusatif | retan \ˈre.tan\ |
retajn \ˈre.tajn\ |
reta \ˈre.ta\
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « reta [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « reta [Prononciation ?] »
Portugais
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | reto | retos |
| Féminin | reta | retas |
reta \ʀˈɛ.tɐ\ (Lisbonne) \xˈɛ.tə\ (São Paulo)
- Féminin singulier de reto.
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Conjugaison de reta | Actif | Passif |
|---|---|---|
| Infinitif | reta | retas |
| Présent | retar | retas |
| Prétérit | retade | retades |
| Supin | retat | retats |
| Participe présent | retande | — |
| Participe passé | — | retad |
| Impératif | reta | — |
reta \Prononciation ?\
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (697)