relingá
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | relingá | relingayá | relingatá | 
| 2e du sing. | relingal | relingayal | relingatal | 
| 3e du sing. | relingar | relingayar | relingatar | 
| 1re du plur. | relingat | relingayat | relingatat | 
| 2e du plur. | relingac | relingayac | relingatac | 
| 3e du plur. | relingad | relingayad | relingatad | 
| 4e du plur. | relingav | relingayav | relingatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
relingá \rɛlinˈga\ ou \relinˈga\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « relingá [rɛlinˈga] »
Références
- « relingá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.