refractarius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | refractarius | refractariă | refractarium | refractariī | refractariae | refractariă |
| Vocatif | refractarie | refractariă | refractarium | refractariī | refractariae | refractariă |
| Accusatif | refractarium | refractariăm | refractarium | refractariōs | refractariās | refractariă |
| Génitif | refractariī | refractariae | refractariī | refractariōrŭm | refractariārŭm | refractariōrŭm |
| Datif | refractariō | refractariae | refractariō | refractariīs | refractariīs | refractariīs |
| Ablatif | refractariō | refractariā | refractariō | refractariīs | refractariīs | refractariīs |
refractarius \Prononciation ?\
- Réfractaire, têtu, qui ne se laisse pas briser, querelleur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « refractarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « refractarius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage