rança
: ranca
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe rancer | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on rança | ||
rança \ʁɑ̃.sa\
- Troisième personne du singulier du passé simple du verbe rancer.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | rance \'ranse\ |
rances \'ranses\ |
| Féminin | rança \'ranso̯\ |
ranças \'ranso̯s\ |
rança \'ranso̯\ féminin (graphie normalisée)
- Féminin pluriel de rance.
Prononciation
- Béarn (France) : écouter « rança [Prononciation ?] » (bon niveau)
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe rançar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| você/ele/ela rança | ||
| Impératif | Présent | (2e personne du singulier) rança |