rèire-
Étymologie
- Du latin retro-.
Préfixe
rèire- \ˈrɛiɾe\ (graphie normalisée)
- Arrière-, marque une relation d’antériorité.
Dérivés
- rèiraujòl
- rèireband
- rèirebèc
- rèirebelet
- rèirebastiment
- rèirebesal
- rèirecavitat
- rèireboca
- rèirebotiga.
- rèireburre
- rèirecervèl
- rèireclam
- rèirecòr
- rèirecòrs
- rèirecosin
- rèirendeman
- rèirefais
- rèirefals
- rèirefar
- rèirexaminar
- rèirefelen
- rèirefèu
- rèirefeusal
- rèirefièira
- rèireflor
- rèirefons
- rèiregach
- rèiregarda
- rèiregòrja
- rèiregraissa
- rèiregost
- rèiregrand
- rèirejorn
- rèirelum
- rèireman
Apparentés étymologiques
Antonymes
Vocabulaire apparenté par le sens
- darrièr
- detràs
Références
- Loís Alibèrt, (oc) Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, Institut d’Estudis Occitans/Institut d’Estudis Catalans, 1976, ISBN 2-85910-274-4, p. 389