putcedá

Étymologie

Dérivé de putcé (« cracher »).

Verbe

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. putcedá putcedayá putcedatá
2e du sing. putcedal putcedayal putcedatal
3e du sing. putcedar putcedayar putcedatar
1re du plur. putcedat putcedayat putcedatat
2e du plur. putcedac putcedayac putcedatac
3e du plur. putcedad putcedayad putcedatad
4e du plur. putcedav putcedayav putcedatav
voir Conjugaison en kotava

putcedá \putʃɛˈda\ ou \putʃeˈda\ intransitif

  1. Crachoter, postillonner.

Prononciation

Références