purificatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de purificatus (« purifié »), avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | purificatorius | purificatoriă | purificatorium | purificatoriī | purificatoriae | purificatoriă |
| Vocatif | purificatorie | purificatoriă | purificatorium | purificatoriī | purificatoriae | purificatoriă |
| Accusatif | purificatorium | purificatoriăm | purificatorium | purificatoriōs | purificatoriās | purificatoriă |
| Génitif | purificatoriī | purificatoriae | purificatoriī | purificatoriōrŭm | purificatoriārŭm | purificatoriōrŭm |
| Datif | purificatoriō | purificatoriae | purificatoriō | purificatoriīs | purificatoriīs | purificatoriīs |
| Ablatif | purificatoriō | purificatoriā | purificatoriō | purificatoriīs | purificatoriīs | purificatoriīs |
purificatorius \Prononciation ?\
- Purificatoire, purifiant.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « purificatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage