przypadek
Étymologie
Nom commun
przypadek \pʃɨˈpadɛk\ masculin inanimé
- Occasion.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Hasard.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Grammaire) Cas grammatical.
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którą odmieniają się rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy, a niekiedy też czasowniki.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
Dérivés
- przypadkowy
- przypadkowość
Hyponymes
- mianownik (« nominatif »)
- wołacz (« vocatif »)
- biernik (« accusatif »)
- dopełniacz (« génitif »)
- celownik (« datif »)
- miejscownik (« locatif »)
- narzędnik (« instrumental »)
Prononciation
- Pologne : écouter « przypadek [pʃɨˈpadɛk] »
- Pologne (Varsovie) : écouter « przypadek [pʃɨˈpadɛk] »
Voir aussi
- przypadek sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)