narzędnik

Étymologie

Composé de narzędzie (« instrument »), -ny et -ik.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif narzędnik narzędniki
Vocatif narzędniku narzędniki
Accusatif narzędnik narzędniki
Génitif narzędnika narzędników
Locatif narzędniku narzędnikach
Datif narzędnikowi narzędnikom
Instrumental narzędnikiem narzędnikami

narzędnik \naˈʒɛ̃ndʲɲik\ masculin inanimé

  1. (Grammaire) Instrumental, cas instrumental.
    • Niektóre czasowniki wymagają dopełnienia w narzędniku, np. Interesuję się językoznawstwem. — (narzędnik sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) )
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Prononciation

Voir aussi

  • narzędnik sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 
Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.