celownik
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | celownik | celowniki |
| Vocatif | celowniku | celowniki |
| Accusatif | celownik | celowniki |
| Génitif | celowniku | celowników |
| Locatif | celowniku | celownikach |
| Datif | celownikowi | celownikom |
| Instrumental | celownikiem | celownikami |
celownik \ʦ̑ɛˈlɔvʲɲik\ masculin inanimé
- (Grammaire) Datif.
W klasie tylko Janek nie wie, na jakie pytania odpowiada celownik.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- Viseur.
Kapral nie trafił w cel, gdyż miał zepsuty celownik.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
- muszka (« viseur »)
Dérivés
- celownikowy
Prononciation
- Pologne : écouter « celownik [ʦ̑ɛˈlɔvʲɲik] »
Voir aussi
- celownik sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)