proletarius
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de proles (« descendance »), avec le suffixe -arius.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif proletarius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | proletarius | proletariă | proletarium | proletariī | proletariae | proletariă | 
| Vocatif | proletarie | proletariă | proletarium | proletariī | proletariae | proletariă | 
| Accusatif | proletarium | proletariăm | proletarium | proletariōs | proletariās | proletariă | 
| Génitif | proletariī | proletariae | proletariī | proletariōrŭm | proletariārŭm | proletariōrŭm | 
| Datif | proletariō | proletariae | proletariō | proletariīs | proletariīs | proletariīs | 
| Ablatif | proletariō | proletariā | proletariō | proletariīs | proletariīs | proletariīs | 
proletarius \Prononciation ?\ masculin
- Populaire, vulgaire, trivial.
- proletarius sermo — (Plaute)- le langage du peuple.
 
 
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | proletarius | proletariī | 
| Vocatif | proletarie | proletariī | 
| Accusatif | proletarium | proletariōs | 
| Génitif | proletariī | proletariōrum | 
| Datif | proletariō | proletariīs | 
| Ablatif | proletariō | proletariīs | 
prōlētārĭus \Prononciation ?\ masculin
- Prolétaire, citoyen pauvre qui ne compte aux yeux de l’État que par ses enfants.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Références
- « proletarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage