prestairitz
Étymologie
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | prestaire \pɾes.ˈtaj.ɾe\ |
prestaires \pɾes.ˈtaj.ɾes\ |
| Féminin 1 | prestaira \pɾes.ˈtaj.ɾo̞\ |
prestairas \pɾes.ˈtaj.ɾo̞s\ |
| Féminin 2 | prestairitz \pɾes.taj.ˈɾit͡s\ |
prestairises \pɾes.taj.ˈɾi.zes\ |
prestairitz \pɾes.taj.ˈɾi.zes\ (graphie normalisée)
- Féminin singulier de prestaire.
Nom commun
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | prestaire \pɾes.ˈtaj.ɾe\ |
prestaires \pɾes.ˈtaj.ɾes\ |
| Féminin 1 | prestaira \pɾes.ˈtaj.ɾo̞\ |
prestairas \pɾes.ˈtaj.ɾo̞s\ |
| Féminin 2 | prestairitz \pɾes.taj.ˈɾit͡s\ |
prestairises \pɾes.taj.ˈɾi.zes\ |
prestairitz \pɾes.taj.ˈɾi.zes\ féminin (pour un homme, on dit : prestaire) (graphie normalisée)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2