postulaticius
Latin
Étymologie
- Dérivé de postulatus, avec le suffixe -icius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | postulaticius | postulaticiă | postulaticium | postulaticiī | postulaticiae | postulaticiă |
| Vocatif | postulaticie | postulaticiă | postulaticium | postulaticiī | postulaticiae | postulaticiă |
| Accusatif | postulaticium | postulaticiăm | postulaticium | postulaticiōs | postulaticiās | postulaticiă |
| Génitif | postulaticiī | postulaticiae | postulaticiī | postulaticiōrŭm | postulaticiārŭm | postulaticiōrŭm |
| Datif | postulaticiō | postulaticiae | postulaticiō | postulaticiīs | postulaticiīs | postulaticiīs |
| Ablatif | postulaticiō | postulaticiā | postulaticiō | postulaticiīs | postulaticiīs | postulaticiīs |
postulaticius \Prononciation ?\
Références
- « postulaticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « postulaticius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage