permagnificus

Latin

Étymologie

Dérivé de magnus, avec le préfixe per- et le suffixe -ficus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif permagnificus permagnifică permagnificum permagnificī permagnificae permagnifică
Vocatif permagnifice permagnifică permagnificum permagnificī permagnificae permagnifică
Accusatif permagnificum permagnificăm permagnificum permagnificōs permagnificās permagnifică
Génitif permagnificī permagnificae permagnificī permagnificōrŭm permagnificārŭm permagnificōrŭm
Datif permagnificō permagnificae permagnificō permagnificīs permagnificīs permagnificīs
Ablatif permagnificō permagnificā permagnificō permagnificīs permagnificīs permagnificīs

permagnificus \Prononciation ?\

  1. Absolument magnifique.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

  • « permagnificus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1152)