pacificatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de pacificatus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | pacificatorius | pacificatoriă | pacificatorium | pacificatoriī | pacificatoriae | pacificatoriă |
| Vocatif | pacificatorie | pacificatoriă | pacificatorium | pacificatoriī | pacificatoriae | pacificatoriă |
| Accusatif | pacificatorium | pacificatoriăm | pacificatorium | pacificatoriōs | pacificatoriās | pacificatoriă |
| Génitif | pacificatoriī | pacificatoriae | pacificatoriī | pacificatoriōrŭm | pacificatoriārŭm | pacificatoriōrŭm |
| Datif | pacificatoriō | pacificatoriae | pacificatoriō | pacificatoriīs | pacificatoriīs | pacificatoriīs |
| Ablatif | pacificatoriō | pacificatoriā | pacificatoriō | pacificatoriīs | pacificatoriīs | pacificatoriīs |
pacificatorius \Prononciation ?\
Références
- « pacificatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage