oppugnatorius

Latin

Étymologie

Dérivé de oppugnatus, avec le suffixe -orius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif oppugnatorius oppugnatoriă oppugnatorium oppugnatoriī oppugnatoriae oppugnatoriă
Vocatif oppugnatorie oppugnatoriă oppugnatorium oppugnatoriī oppugnatoriae oppugnatoriă
Accusatif oppugnatorium oppugnatoriăm oppugnatorium oppugnatoriōs oppugnatoriās oppugnatoriă
Génitif oppugnatoriī oppugnatoriae oppugnatoriī oppugnatoriōrŭm oppugnatoriārŭm oppugnatoriōrŭm
Datif oppugnatoriō oppugnatoriae oppugnatoriō oppugnatoriīs oppugnatoriīs oppugnatoriīs
Ablatif oppugnatoriō oppugnatoriā oppugnatoriō oppugnatoriīs oppugnatoriīs oppugnatoriīs

oppugnatorius \Prononciation ?\

  1. Qui sert à l'attaque d'une ville.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.