operă
Étymologie
- De l’italien opera (« œuvre »).
Nom commun
| féminin | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| cas | non articulé | articulé | non articulé | articulé |
| Nominatif Accusatif |
operă | opera | opera | operele |
| Datif Génitif |
opera | operei | opera | operelor |
| Vocatif | opero | operelor | ||
operă \ˈo.pe.rə\ nominatif accusatif féminin singulier
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « operă [Prononciation ?] »