odorus
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe odori | |
|---|---|
| Conditionnel | odorus |
odorus \odorus\
- Conditionnel de odori.
Latin
Étymologie
- De odor.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | odorus | odoră | odorum | odorī | odorae | odoră |
| Vocatif | odore | odoră | odorum | odorī | odorae | odoră |
| Accusatif | odorum | odorăm | odorum | odorōs | odorās | odoră |
| Génitif | odorī | odorae | odorī | odorōrŭm | odorārŭm | odorōrŭm |
| Datif | odorō | odorae | odorō | odorīs | odorīs | odorīs |
| Ablatif | odorō | odorā | odorō | odorīs | odorīs | odorīs |
odorus \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « odorus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage