odorarius
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de odor (« odeur »), avec le suffixe -arius.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif odorarius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | odorarius | odorariă | odorarium | odorariī | odorariae | odorariă |
| Vocatif | odorarie | odorariă | odorarium | odorariī | odorariae | odorariă |
| Accusatif | odorarium | odorariăm | odorarium | odorariōs | odorariās | odorariă |
| Génitif | odorariī | odorariae | odorariī | odorariōrŭm | odorariārŭm | odorariōrŭm |
| Datif | odorariō | odorariae | odorariō | odorariīs | odorariīs | odorariīs |
| Ablatif | odorariō | odorariā | odorariō | odorariīs | odorariīs | odorariīs |
odorarius \Prononciation ?\ ; première classe
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | odorarĭus | odorariī ou odorarī |
| Vocatif | odorarī | odorariī ou odorarī |
| Accusatif | odorarium | odorariōs |
| Génitif | odorariī ou odorarī |
odorariōrum |
| Datif | odorariō | odorariīs |
| Ablatif | odorariō | odorariīs |
odorarius \Prononciation ?\ masculin 2e déclinaison
Références
- « odorarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage