obortus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | obortŭs | obortūs |
| Vocatif | obortŭs | obortūs |
| Accusatif | obortum | obortūs |
| Génitif | obortūs | obortuum |
| Datif | obortūi ou obortū |
obortibus |
| Ablatif | obortū | obortibus |
obortus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | obortus | obortă | obortum | obortī | obortae | obortă |
| Vocatif | oborte | obortă | obortum | obortī | obortae | obortă |
| Accusatif | obortum | obortăm | obortum | obortōs | obortās | obortă |
| Génitif | obortī | obortae | obortī | obortōrŭm | obortārŭm | obortōrŭm |
| Datif | obortō | obortae | obortō | obortīs | obortīs | obortīs |
| Ablatif | obortō | obortā | obortō | obortīs | obortīs | obortīs |
obortus \Prononciation ?\
- Participe passé de oborior.
Références
- « obortus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage