oblectatorius

Latin

Étymologie

Dérivé de oblectatus, avec le suffixe -orius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif oblectatorius oblectatoriă oblectatorium oblectatoriī oblectatoriae oblectatoriă
Vocatif oblectatorie oblectatoriă oblectatorium oblectatoriī oblectatoriae oblectatoriă
Accusatif oblectatorium oblectatoriăm oblectatorium oblectatoriōs oblectatoriās oblectatoriă
Génitif oblectatoriī oblectatoriae oblectatoriī oblectatoriōrŭm oblectatoriārŭm oblectatoriōrŭm
Datif oblectatoriō oblectatoriae oblectatoriō oblectatoriīs oblectatoriīs oblectatoriīs
Ablatif oblectatoriō oblectatoriā oblectatoriō oblectatoriīs oblectatoriīs oblectatoriīs

oblectatorius \Prononciation ?\

  1. Amusant, charmant.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références