nomata
Espéranto
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | nomis | nomas | nomos |
| Participe actif | nominta(j,n) | nomanta(j,n) | nomonta(j,n) |
| Participe passif | nomita(j,n) | nomata(j,n) | nomota(j,n) |
| Adverbe actif | nominte | nomante | nomonte |
| Adverbe passif | nomite | nomate | nomote |
| Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif |
| Présent | nomus | nomu | nomi |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
nomata \no.ˈma.ta\ Composition fondamentale du verbe venant de l’Ekzercaro (Ekz §36)
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | nomata \no.ˈma.ta\ |
nomataj \no.ˈma.taj\ |
| Accusatif | nomatan \no.ˈma.tan\ |
nomatajn \no.ˈma.tajn\ |
§36 = nomataj
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « nomata [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « nomata [Prononciation ?] »
Italien
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe nomare | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | ||
| (féminin singulier) nomata | ||
nomata \no.ˈma.ta\
- Participe passé au féminin singulier de nomare.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes