Conjugaison:italien/nomare
nomare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | nomare | \no.ˈma.re\ | avere | nomato | \a.ˈve.re no.ˈma.to\ |
| Gérondif | nomando | \no.ˈman.do\ | avendo | nomato | \a.ˈven.do no.ˈma.to\ |
| Participe | nomante | \no.ˈman.te\ | nomato | \no.ˈma.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||