muta
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe muter | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on muta | ||
muta \my.ta\
- Troisième personne du singulier du passé simple de muter.
Prononciation
- Aude (France) : écouter « muta [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- muta sur l’encyclopédie Wikipédia
Espagnol
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| muta \ˈmu.t̪a\ |
mutas \ˈmu.t̪as\ |
muta \ˈmu.t̪a\ féminin
Synonymes
Espéranto
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | muta \ˈmu.ta\ |
mutaj \ˈmu.taj\ |
| Accusatif | mutan \ˈmu.tan\ |
mutajn \ˈmu.tajn\ |
muta \ˈmu.ta\ mot-racine UV
- Muet.
[…] per manoj mi povas paroli tre bone: mi tiel ofte parolas, ĉar mi havas mutan fraton.
— (Fundamenta Krestomatio de la Lingvo Esperanto - ne-zamenhofaj partoj, 1904)- […] je parle très bien avec les mains : je parle souvent comme ça, parce que j’ai un frère muet.
Li do staris senmova kaj muta, dum la dukino diris per sentona voĉo.
— (Vallienne, Kastelo de Prelongo, 1907)- Il resta donc immobile et muet, pendant que la duchesse parlait d’une voix morne.
Synonymes
- neparolanta (« non-parlant »)
Antonymes
- parolanta (« parlant »)
Dérivés
→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine mut
Prononciation
- \ˈmu.ta\
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « muta [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « muta [Prononciation ?] »
Voir aussi
- muteco sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- muta sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- muta sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- ↑ « muta », dans Andras Rajki, E.D.E.L, Etymological Dictionary of the Esperanto Language, 2006 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Du latin mutus.
Adjectif
muta \ˈmu.ta\
- Muet.
Italien
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| muta \ˈmu.ta\ |
mute \ˈmu.te\ |
muta \ˈmu.ta\ féminin
Voir aussi
- muta sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Nom commun
muta \ˈmuta\ (Indénombrable)
- Mauvais temps, intempéries.
Tuke in, remi direfa muta, rinaf usuk dun titir rodackaf !
— (vidéo, Luce Vergneaux, Muta, 2018)- Grâce à elle, lors de la prochaine intempérie, ta chevelure restera sèche !
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « muta [ˈmuta] »
Anagrammes
Références
- « muta », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | muta | mutan |
| Pluriel | mutor | mutorna |
muta \Prononciation ?\ commun
Dérivés
Verbe
| Conjugaison de muta | Actif | Passif |
|---|---|---|
| Infinitif | muta | mutas |
| Présent | mutar | mutas |
| Prétérit | mutade | mutades |
| Supin | mutat | mutats |
| Participe présent | mutande | — |
| Participe passé | — | mutad |
| Impératif | muta | — |
muta \Prononciation ?\
Synonymes
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
muta
- Rejeter, rejeter de la nourriture, rendre, vomir.