munitionieren
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich munitioniere |
| 2e du sing. | du munitionierst | |
| 3e du sing. | er/sie/es munitioniert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich munitionierte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich munitionierte |
| Impératif | 2e du sing. | munitionier munitioniere! |
| 2e du plur. | munitioniert! | |
| Participe passé | munitioniert | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
munitionieren \munit͡si̯oˈniːʁən\ (voir la conjugaison)
Synonymes
Prononciation
- Berlin : écouter « munitionieren [munit͡si̯oˈniːʁən] »