moras
Français
Forme de nom commun 1
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| mora | moras |
| \mɔ.ʁa\ | |
moras \mɔ.ʁa\ masculin
- Pluriel de mora.
Forme de nom commun 2
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| mora | moras |
| \mɔ.ʁa\ | |
moras \mɔ.ʁa\ masculin
- Pluriel de mora.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Forme de verbe
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | moras |
| Adoucissante | voras |
moras \ˈmoː.ras\
- Troisième personne du singulier du passé défini de l’indicatif du verbe morañ.
Espagnol
Forme d’adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | moro | moros |
| Féminin | mora | moras |
moras \ˈmo.ɾas\
- Féminin pluriel de moro.
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| mora | moras |
moras \ˈmo.ɾas\
- Pluriel de mora.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe morar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (tú) moras | ||
moras \ˈmo.ɾas\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent de l’indicatif de morar.
Prononciation
- Madrid : \ˈmo.ɾas\
- Séville : \ˈmo.ɾah\
- Mexico, Bogota : \ˈmo.(ɾa)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈmo.ɾah\
- Montevideo, Buenos Aires : \ˈmo.ɾas\
Latin
Forme de nom commun
moras \Prononciation ?\
- Accusatif pluriel de mora.
Portugais
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| mora | moras |
moras \ˈmɔ.ɾɐʃ\ (Lisbonne) \ˈmɔ.ɾəs\ (São Paulo) féminin
- Pluriel de mora.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe morar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu moras | ||
moras \ˈmɔ.ɾɐʃ\ (Lisbonne) \ˈmɔ.ɾəs\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de morar.
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Neutre | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | moras | moraset |
| Pluriel | moras | morasen |
moras \Prononciation ?\ neutre