monstrativus

Latin

Étymologie

Dérivé de monstratus, avec le suffixe -ivus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif monstrativus monstrativă monstrativum monstrativī monstrativae monstrativă
Vocatif monstrative monstrativă monstrativum monstrativī monstrativae monstrativă
Accusatif monstrativum monstrativăm monstrativum monstrativōs monstrativās monstrativă
Génitif monstrativī monstrativae monstrativī monstrativōrŭm monstrativārŭm monstrativōrŭm
Datif monstrativō monstrativae monstrativō monstrativīs monstrativīs monstrativīs
Ablatif monstrativō monstrativā monstrativō monstrativīs monstrativīs monstrativīs

monstrativus \Prononciation ?\

  1. Qui sert à montrer.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références