monachicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien μοναχικός, monakhikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | monachicus | monachică | monachicum | monachicī | monachicae | monachică |
| Vocatif | monachice | monachică | monachicum | monachicī | monachicae | monachică |
| Accusatif | monachicum | monachicăm | monachicum | monachicōs | monachicās | monachică |
| Génitif | monachicī | monachicae | monachicī | monachicōrŭm | monachicārŭm | monachicōrŭm |
| Datif | monachicō | monachicae | monachicō | monachicīs | monachicīs | monachicīs |
| Ablatif | monachicō | monachicā | monachicō | monachicīs | monachicīs | monachicīs |
monachicus \Prononciation ?\
- (Christianisme) Monachique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Prononciation
- Reims (France) : écouter « monachicus [Prononciation ?] » (débutant)
Références
- « monachicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « monachicus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage