misèria
Catalan
Étymologie
- Du latin miseria.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| misèria \miˈzɛɾiə\ |
misèries \miˈzɛɾiəs\ |
misèria féminin
Prononciation
- catalan central, ibizois, minorquin, formenterois, roussillonnais : [miˈzɛɾiə]
- catalan occidental : [miˈzɛɾia]
- Lérida, Fraga, valencien méridional : [miˈzɛɾiɛ]
- majorquin : [miˈzɛɾi]
- Barcelone (Espagne) : écouter « misèria [Prononciation ?] »
Références
Étymologie
- Du latin miseria.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| misèria \miˈzɛɾjo̞\ |
misèrias \miˈzɛɾjo̞s\ |
misèria (graphie normalisée) féminin
Variantes
- misèra (Languedocien)
Prononciation
- languedocien : [miˈzɛɾjo̞]
- provençal maritime, rhodanien oriental : [miˈzɛɾi]
- France (Béarn) : écouter « misèria [Prononciation ?] »
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage