miraĵo

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : mirajxo, mirajho

De mir-, racine de miri (« s'émerveiller, être surpris, s’étonner »), du suffixe -aĵ- et de la marque du substantif -o.

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	miraĵo \mi.ˈra.ʒo\	miraĵoj \mi.ˈra.ʒoj\
Accusatif	miraĵon \mi.ˈra.ʒon\	miraĵojn \mi.ˈra.ʒojn\

miraĵo \mi.ˈra.ʒo\

Merveille, splendeur.
- Kian miraĵon mi vidis! — (Marie Hankel, Post la unua kongreso., in Sableroj, Leipzig, 1911, page 8 → lire en ligne)
  Quelle merveille j’ai vu !
- Do pasis for miraĵo!, ĉarmo! sorĉ’! rapide. — (Adam Mickiewicz, traduit par Antoni Grabowski, Sinjoro Tadeo, Varsovie, 1918, page 65 → lire en ligne)
  Alors merveille, charme, ensorcellement disparurent rapidement.

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine mir