mièjanuèit
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| mièjanuèit \ˈmjɛd͡ʒo̞ˈnɥɛjt\ |
mièjanuèits \ˈmjɛd͡ʒo̞ˈnɥɛjt͡s\ |
mièjanuèit [ˌmjɛd͡ʒo̞ˈnɥɛjt] (graphie normalisée) féminin
- Minuit.
Pastors, es mai de mièjanuèit
— (D'après « Pastors, revelhatz-vos ! », Cançon vòla - Chants languedociens et gascons, décembre 1979, CRDP Toulouse)
Escotatz l'angèl que vos crida- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Variantes orthographiques
- mièja nuèit
Variantes
- mièjanuèch
- mièjanuòch
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage