medicus
: Medicus
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de medeor (« soigner, guérir »), avec le suffixe -icus.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif medicus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | medicus | medică | medicum | medicī | medicae | medică |
| Vocatif | medice | medică | medicum | medicī | medicae | medică |
| Accusatif | medicum | medicăm | medicum | medicōs | medicās | medică |
| Génitif | medicī | medicae | medicī | medicōrŭm | medicārŭm | medicōrŭm |
| Datif | medicō | medicae | medicō | medicīs | medicīs | medicīs |
| Ablatif | medicō | medicā | medicō | medicīs | medicīs | medicīs |
mĕdĭcus
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | medicus | medicī |
| Vocatif | medice | medicī |
| Accusatif | medicum | medicōs |
| Génitif | medicī | medicōrum |
| Datif | medicō | medicīs |
| Ablatif | medicō | medicīs |
medicus \Prononciation ?\ masculin ; 2e déclinaison (pour une femme, on dit : medica)
Synonymes
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « medicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Néerlandais
Étymologie
- Du latin medicus.
Nom commun
medicus ou medikus
Synonymes
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 96,9 % des Flamands,
- 98,7 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « medicus [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]